از هر کران

با من بمان، با من بمان، در کام بردن از دعا
با من بمان ای مهربان، در نام بردن از خدا
با من بمان ای فکر خوش، همراهی ام کن ای صدا
بامن بمان ای شهد خوش، شیرین نمایان این نوا
با من بمان، ای اشک من، ای سوز من، ای ساز من
با من بمان، در هر هِجا، با هر نفس، در کام من
این قصه نیست، این راز نیست، با من بمان تا بی کران
این سوز نیست، این ساز نیست، با من بمان اندر نهان
زیر و بم این ساز چیست، مرا ببر تا آسمان
مرا ببر، مرا ببر ، از این سرابِ بی نشان
تا مرحمِ زخمم شوی، با من بمان، در این مکان
اینجا دیار غربت است، هر جا تویی دارم امان
با من بمان، ای یارِ من، ای مَحرمِ اسرارِ من
خوانم تو را، خوانم تو را، ای ریشه و ای جان من
از این کران، تا بیکران، با من بمان، با من بمان
این آرزو، این خواهشم، تا مر گ هم، با من بمان