کانون فرهنگ و اندیشه مسیحی
جهنم یگانه مکانی است بیرون از بهشت که در آن می‌توانیم از خطرات عشق مصون بمانیم.- سی. اس. لوئیس
مقدمه نویسنده: مسائلی که باعث ایجاد کلیساهای مختلف شده است، نیاز به مطالعه یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی ایمان مسیحی در جهان امروز تلفیق مسایل جنسی و زندگی روحانی در چارچوب زندگی مجرّدی است. ما به سرعت به روزی می‌رسیم که افراد مجرّد در اکثریت خواهند بود. البته، جوانانی هستند که هنوز در انتظار ازدواج هستند. افراد زیاد دیگری هم هستند که ناخواسته به خاطر مرگ اندوهبار همسرشان گرفتار زندگی مجرّدی شدند. تراژدی بزرگ طلاق هم هست که میلیونها نفر را به زندگی مجردی می‌کشاند.
کلیسا می‌تواند در کمک به مجردها برای رویکرد صادقانه و با امانت با مسایل جنسی سهمی بزرگی ایفا کند. اما برای این کار، نباید فکر کنیم که افراد مجرد فاقد هر گونه نیاز جنسی هستند. مجردها، به خصوص مسیحیان متعهد و جدی، واقعا با مسایل جنسی خود در کشمکش هستند. سوالات زیادی برای آنها پیش می‌آید. آیا خودارضایی جلوه‌ی مشروعی از رابطه‌ی جنسی برای یک مسیحی است؟ با احساسات شهوت‌آمیز خودم که اغلب کل فکرم را به خودش مشغول کرده چه کنم؟ این شهوت چیست و فرقش با تمایل جنسی مناسب در چیست؟ تمایلات فیزیکی چطور؟ آیا تمایل فیزیکی ابزار مناسبی برای برقراری رابطه‌ی سالم است یا فقط یک خیابان یک‌طرفه است که به رابطه‌ی جنسی منتهی می‌شود؟ در مورد رابطه‌ی جنسی چطور؟ دلیل اهمیت این اندازه‌ی عمل دخول آلت مردانه به مهبل چیست؟ آیا واقعاً دلایل مستدل کتاب‌مقدسی مبنی بر پرهیز از رابطه‌ی جنسی خارج از چارچوب ازدواج وجود دارند یا اینها فقط عرف اجتماعی است؟ همه‌ی افراد مجردی که به دنبال تلفیق زندگی مسیحی و مسایل جنسی خودشان هستند با این سوالات و سوالات مشابه بسیاری مواجهند.
- مسائل جنسی و رابطه جنسی
- رویاپردازی‌های جنسی
- خودارضایی
- زندگی مجردی
- منابع
مسائل جنسی و رابطه جنسی
چرا اخلاقیات مبتنی بر کتاب‌مقدس رابطه‌ی جنسی را برای پیمان زناشویی محفوظ نگه می‌دارد؟ منع کتاب‌مقدس از رابطه‌ی جنسی برای کسانی که ازدواج نکردند بر پایه‌ی بینش مثبت عمیقی است. رابطه‌ی جنسی خیلی فراتر از امر صرفاً فیزیکی و حتی بالاتر از احساسات و امر روانی است.
رویاپردازی جنسی
آیا بین شهوت و خیال پردازی جنسی می‌توان تفاوتی قائل شد؟ جنبه مثبت خیال‌پردازی کدام است و روی مخرب خیالپردازیهای جنسی چیست؟
خود ارضایی جنسی
داوریهای اخلاقی درباره‌ی خودارضایی از آن به عنوان گناهی که جدی‌تر از زنا، فحشا، یا تجاوز و حتی قرار دادن آن در ردیف کاری مثل سرخاراندان قلمداد می‌کنند. تنها چیزی که قطعا انکار نشده تجربه‌ی تقریبا همگانی خودارضایی است. آیا خودارضایی کاری مقبول و اخلاقی برای شاگرد مسیح است؟ و حتی فراتر از آن به قول عده‌ای «هدیه‌ای از جانب خداست» که به ما کمک می‌کند از رابطه‌ی جنسی شهوانی اجتناب کنیم؟ خیالپردازیهای جنسی که همیشه منتهی به دورنمای خودارضایی می‌شوند چطور؟ درباره دغدغه‌های اخلاقی مربوط به خودارضایی همچون خیال‌پردازی، عادت شدن، و تشخص زدایی چه می‌توان گفت؟.
زندگی مجردی
همانگونه که عیسی مسیح و پولس رسول تعلیم دادند، برخی از طرف خدا دعوت خاصی برای زندگی مجرّدی دارند. اما وظیفه کلیسا در قبال کسانی که مجردند ولی هیچگاه دعوتی برای زندگی مجردی نداشته‌اند چیست؟ درباره‌ی کسانی که طلاق گرفته و علاقمند ازدواج مجدد هستند اما امکان آن را ندارند چطور؟
پی نوشت
مسائل جنسی و تجرّد؛ نوشته ریچارد ج. فاستر؛ برگرفته از کتاب جستارهایی در اخلاقیات مسیحی.
۱٫ Donald Georgen, The Sexual Celibate, (New York: Seabury, 1974), 181.
۲٫ Lewis B. Smedes, Sex for Christians, (Grand Rapids: Erdmans, 1976), 128.
۳٫ Derrick Sherwin Bailey, The Mystery fo Love and Marriage, (New York: Harper, 1952), 53.
۴٫ Smedes, Sex for Christians, 130.
۵٫ Baiey, Mystery of Love and Marriage, 53-54.
۶٫ Smedes, Sex for Christians, 210.
۷. در قرون وسطی، کلیسای کاتولیک رومی بر بدیهای خودارضایی (استمنا) به دلیل فاصله گرفتن این عمل با زاد و ولد تاکید داشته که تصور بر این بود که تنها عملکرد رابطه‌ی جنسی قلمداد می‌شد و حتی در بیانیه اخیر واتیکان در این رابطه اعلام می‌کند که «خودارضایی عملی ذاتا و قطعا نارواست.» در شاخه‌ی مسحیت پروتستان انجیلی‌ها نیز، اروین لوتزر در کتاب «زندگی با هوسها» خودارضایی را تا در سرحد گناه می‌برد. در مقابل، بیشتر در دنیای پزشکی امروز خودارضایی را معمول و غیرمضر می‌دانند. جیمز دابسن، در مجموعه‌ی فیلمهای خود تحت عنوان «تمرکز بر خانواده» خودارضایی را تا حدی که به افراط کشیده نشود، بخشی از روند رشد می‌داند. چارلی شد در کتاب «لک‌لک مرده است» از آن به عنوان «هدیه‌ای از جانب خدا» یاد می‌کند چون آن را مانعی بر سر راه رابطه‌ی شهوانی می‌داند. جیمز مک‌کاری هم خودارضایی را در کتاب خود «مسایل جنسی انسانی» ویراست سوم انتشارات ون نوستراند در نیویورک در سال ۱۹۷۸ صفحات ۲۹۳- ۲۹۴ را با «سر خواراندن» مقایسه می‌کند.
۸٫ McCary, Human Sexuality, 150.
۹٫ “Autoeroticism,” in The Encyclopedia of Sexual Behavior, ed. A. Ellis and Aborbanel, vol. 1 (New York: Hawthorn, 1961), 204.
۱۰٫ Smedes, Sex for Christians, 246.
۱۱. در اصل، یهودیت به تجرد به عنوان یک وضعیت ناهنجار نگاه می‌کرد. برای مثال، عنوخ از کهانت منع شدند (لاویان ۲۱: ۲۰) تنها استثنایی که من از این قاعده‌ی کلی باخبرم مشارکت اسنی کمران باشد. در کمران تجرد وجود داشته و عیسی هم این گروه را می‌شناخت چون پسرخاله‌اش، یحیی تعمیددهنده، احتمالا با این گروه اسنی‌ها حشر و نشر داشته است.
۱۲. اصطلاح کتاب‌مقدسی این مورد «یونیکس» یا «خواجه» است. بحثهای زیادی روی این مورد وجود دارد که آیا این اصطلاح به شخصی که هرگز ازدواج نکرده یا کسی که ازدواج کرده ولی شریک زندگی او به دنبال کس دیگری رفته است و و دیگر ازدواج نکرده و از همین رو، او خود را «برای پادشاهی [خدا] خواجه» کرده است. هر کدام از این تفاسیر درست باشد، نتیجه عملی یکسان است یعنی فرد برای پادشاهی آسمان زندگی مجردی را انتخاب کرده است. [البته خواجه در معنای فارسی ممکن است ارجاعات منفی داشته باشد که در اینجا منظور نویسنده‌ی مقاله در استفاده از این کلمه مدنظر نبوده است.-مترجم]
۱۳٫ Richard J. Foster, Freedom of Simplicity, (San Francisco: Harper and Row, 1981), 137.
۱۴٫ Heini Arnold, In the Image of God: Marriage and Celibacy in Christian Life, (Rifton, N. Y.: Plough, 1976), 161.
۱۵. برگرفته از صفحات ۱۱۴- ۱۳۳ کتاب «چالش زندگی منضبط» اثر ریچارد ج. فاستر. حق این اثر برای ریچارد ج. فاستر محفوظ است. تجدید چاپ با مجوز انتشارات هارپرکالینز.
